“มันผิดไหมนะ ที่อยากร้องไห้?”

เพราะการเป็นผู้ใหญ่ไม่ใช่เรื่องง่ายเมื่อก้าวเข้าสู่วัยทำงาน ความอดทนและการอดกลั้นต้องมีมากขึ้น หลายคนจึงเลือกที่จะกลั้นน้ำตา เพราะกลัวว่าการร้องไห้อาจถูกมองว่าเป็นสัญญาณของความอ่อนแอ บางครั้งความรู้สึกที่เราเก็บซ่อนไว้ลึกในใจมันหนักจนเกินจะทน ไม่ว่าจะเป็นความผิดหวัง ความสูญเสีย หรือความกดดันจากชีวิตที่ดูเหมือนไม่มีวันผ่อนปรน มันทำให้เรารู้สึกว่าไม่มีที่ไหนให้หันไป ที่สุดแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือความต้องการร้องไห้ แต่เราอาจจะเผลอถามตัวเองว่า “มันผิดไหมนะ ที่อยากร้องไห้?”

การร้องไห้ไม่ใช่เครื่องหมายของความอ่อนแอ มันคือการระบายสิ่งที่เราไม่สามารถเก็บกักไว้ได้อีกต่อไป น้ำตาที่ไหลออกมาเป็นเหมือนภาษาของใจ ที่บอกเล่าความรู้สึกที่เราไม่อาจพูดออกมาเป็นคำได้ การร้องไห้ไม่ใช่ความล้มเหลว แต่เป็นวิธีที่เราปล่อยให้ตัวเองได้เผชิญหน้ากับความเจ็บปวด และในขณะเดียวกันก็เป็นวิธีที่เราอนุญาตให้ตัวเองได้เริ่มเยียวยา

นอกจากนี้ การร้องไห้ยังช่วยกระตุ้นการหลั่งสารเอ็นดอร์ฟิน ซึ่งเป็นสารสื่อประสาทที่ช่วยลดความเจ็บปวดและสร้างความรู้สึกผ่อนคลาย ดังนั้น การร้องไห้เบา ๆ สักพักจึงเปรียบเสมือนเป็นการระบายอารมณ์ความรู้สึกที่ทรงพลัง ช่วยฟื้นฟูและเติมพลังจิตใจให้กลับมาแข็งแรงอีกครั้ง

ไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรือเข้มแข็งได้ตลอดเวลา ความอ่อนแอไม่ได้ทำให้เราด้อยลง แต่มันทำให้เราเป็นมนุษย์มากขึ้น ร้องไห้เถอะ ถ้ามันทำให้หัวใจของเราเบาลง ให้เราได้ก้าวผ่านสิ่งที่หนักอึ้งในชีวิต เพราะการร้องไห้คือการปลดปล่อยอารมณ์ที่สะสม มันไม่ใช่การหนี แต่มันคือการเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดอย่างกล้าหาญ

หลังจากร้องไห้แล้ว เราจะรู้สึกโล่งขึ้น บางครั้งน้ำตาก็ทำให้เรามองเห็นสิ่งต่าง ๆ ชัดเจนกว่าเดิม มันไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการหายใจใหม่ของการให้กำลังใจตัวเองที่จะลุกขึ้นและเดินหน้าต่อไป

ดังนั้น อย่าถามตัวเองว่ามันผิดหรือเปล่าที่อยากร้องไห้ เพราะมันไม่ผิดหรอก การร้องไห้เป็นสิ่งที่เราทุกคนทำได้เพื่อดูแลจิตใจของตัวเอง แล้วในที่สุดเราจะพบว่าหลังจากน้ำตาไหลหมดไปแล้ว ความเข้มแข็งใหม่ ๆ จะเกิดขึ้นในใจ พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปในเส้นทางของชีวิต

“มันผิดไหมนะ ที่อยากร้องไห้?”

อ่านบทความที่คุณอาจสนใจเพิ่มเติม: